izmir'de her bir kıyafetin altında kimlik kazanmaya çalışan kalabalığın arasında kendimi bazen çocuk, bazen erkek, bazen kadın olarak düşünmek.. ve o her bir gördüğüm pencereden genelde olduğum kendimi görebilmek.. işte onu yapabildiğin zaman, kafana takılan soruların cevaplarına yaklaştığını hissediyorsun.. ve bu o kadar güzel bir duygu ki, hayatının anlamını da bulduğunu hissediyorsun, olmak istediğin ama yıllar içinde unuttuğun özbenliğini de.. seni sen yapan merakların ve isteklerin.. bulduğun zaman hiç bırakma; çünkü onlar senin hayattaki en doğru yol göstericilerin..